Propozycja wykorzystania na zajęciach gier planszowych skierowana do grupy dorosłych może wydać się na początku zbyt trywialna, a nawet wywołać grymas dezaprobaty na ich twarzach. Gry i zabawy – tak! Ale to dobre dla ich dzieci lub wnuków. Często błędnie kojarzą oni gry z rzucaniem kostką czy też użyciem dziecinnych figurek służących za pionki. Dlatego też, aby przekonać dorosłych, że taka aktywność może być dla nich dobrze spożytkowanym czasem, w trakcie którego będą mogli się bardziej zintegrować, warto pamiętać o kilku aspektach proponując im gry i zabawy w nauce języka angielskiego.
Trafny wybór gier dla konkretnej grupy
Rzecz absolutnie podstawowa. Przedstawiając propozycję gry, zwróćmy uwagę na charakter i podejście do tego pomysłu osób mających wziąć udział w grze. Jedni potraktują to jako chwilę relaksu i docenią nawet najprostszą formę zabawy, gdzie oprócz nauki nowego słownictwa pojawi się mnóstwo śmiechu i pozytywnych emocji. Znajdą się i tacy, którzy takie spotkania potraktują poważnie (z racji wieku, stanowiska lub po prostu charakteru). Takim osobom do gustu mogą przypaść gry, w trakcie których uczestnicy wykażą się intelektem, sprytem czy też umiejętnością budowania strategii. Taka forma wykazania się spowoduje, że będą oni mieli poczucie dobrze spożytkowanego czasu.
Wprowadzenie elementu rywalizacji
Gry planszowe zawsze wiążą się z chęcią zdobycia trofeum, bycia lepszym niż pozostali uczestnicy. Wprowadzenie takiego elementu do programu nauki języka obcego gwarantuje wzrost skupienia wśród uczestników, poszukiwanie rozwiązań, a tym samym przyśpieszenie procesu nauki. Użycie gier sprawdzi się szczególnie dobrze wśród osób lubiących „ścigać się” z innymi, udowadniać sobie i innym, że są najlepsi.
A co, jeśli w grupie uczestników mamy zarówno wspomniane wyżej osoby, które mniej lub bardziej lubią rywalizację? Czy też takie, które luźno podchodzą do tematu użycia gier planszowych, jak i te które szukają intelektualnych wyzwań? Odpowiedzią jest – gra zespołowa. Podział osób, charakteryzujących się zróżnicowanym podejściem do tego typu rozrywek, na podgrupy, jest optymalnym rozwiązaniem. Nie ma lepszego motywatora dla zintegrowania „sił” w zespole, niż wspólny przeciwnik. W takich sytuacjach każda z osób będzie eksploatowała swój potencjał intelektualny w miarę swoich możliwości, aby wspólnymi siłami zdobyć wygraną. Co prawda waga takiego trofeum rozkłada się na ilość wszystkich uczestników, ale poczucie wspólnego sukcesu niewątpliwie scala każdy zespół.
Zatem, wprowadzenie gier planszowych w trakcie nauki języka ma podwójną korzyść z punktu widzenia rozwoju pracownika; daje mu możliwość wykorzystania wiedzy z zakresu języka obcego w trakcie rywalizacji, jak również może przyczynić się do budowania więzi interpersonalnych między uczestnikami, którymi mogą być na przykład pracownicy różnych działów w obrębie danej firmy.